Σε ... "κάποια" εκδήλωση (μιας και κρατάω την ... "ψευδωνυμία" μου να μην καρφώνομαι κιόλας...), πήρε και η αφεντιά μου το λόγο.
Αφού είπα τα ... "σοφά" μου, έκλεισα κάπως έτσι:
"Κάποτε, τότε που η Σάμος ήταν ηγεμονία, σε ένα σχολειό της Ολλανδίας, ρώτησε ένας δάσκαλος τους μαθητές αν ήξεραν πού είναι η Ελλάδα...
Κάποιος μπόμπιρας πετάχτηκε και φώναξε "δίπλα στη Σάμο"!!!!"
Κάποιοι χαμογέλασαν, κάποιοι χειροκρότησαν και γύρισα στη θέση μου...
Και τότε...
Άρχισαν να με τρώνε οι τύψεις....
Γιατί τα είπα μισά....
Γιατί ίσως έδωσα λάθος εντύπωση σε κάποιους....
Γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ένας ... γκρινιάρης σαν του λόγου μου να "κλείνει" έτσι μια παρέμβαση...
Συμπληρώνω λοιπόν τη φράση μου -έστω και από εδώ αφού ντράπηκα να ξαναζητήσω το λόγο- με το ... υπόλοιπο μισό:
ΣΗΜΕΡΑ αν ρωτήσουν ένα μαθητή, όχι στην Ολλανδία, αλλά στη ... Λαμία "πού είναι η Σάμος" τί απάντηση θα παίρναμε άραγε.........
2 σχόλια:
Nα σου πω εγώ λοιπόν , αφού σε τρώει η απορία!! Χτυπάει το τηλέφωνο στην δουλειά , απαντώ , στην άλλη άκρη της γραμμής μια κυρία από Αθήνα, ζητάει άσχετες με μας πληροφορίες, της λέω λάθος κάνατε, πήρατε τηλ. στη Σάμο, κι αυτή ρωτάει : Στην Σάμο ?
Τι είναι η Σάμος ? ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΑ ?
Και μένω άφωνη !!!!
Οι Ολλανδοί μπορεί να μας ξέρουν !!
Οι Αθηναίοι όμως???
Χαιρετίσματα λοιπόν !!
:(
Δημοσίευση σχολίου