αισιοδοξίες....

Οι άθλιες λυόμενες παράγκες της Μαυρογενείου γκρεμίζονται!
Είναι από τις στιγμές που νιώθω ότι μπορεί και να υπάρχει (ακόμα) ελπίδα…
Δεν έχω δει μέχρι τώρα κάποια δημοσίευση και δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια σκέψη αξιοποίησης του ιστορικού κτηρίου…
Είναι όμως –έτσι κι αλλιώς- ένα (κάποιο) βήμα…

Την ίδια στιγμή, διαβάζω ότι ξεκίνησαν μελέτες για το θέμα της παραλιακής.
Ίσως είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ ευκαιρία να σκεφτούμε το ενδεχόμενο απομάκρυνσης των αυτοκινήτων.
Όπως έδειξε η εμπειρία του προηγούμενου διαστήματος, δεν είναι αδύνατο…
Ο χώρος στάθμευσης και η μία κατεύθυνση ας δοθούν στους πεζούς και στους ποδηλάτες.
Η άλλη κατεύθυνση (μαζί με το διαχωριστικό) φτάνει για τα αυτοκίνητα!
Ας χαρούμε (πάλι) τη θάλασσα που αγκαλιάζει την πόλη!
Η μοιρολατρεία, η μιζέρια και η γκρίνια δεν πρέπει να ζήσουν άλλο σ’ αυτό τον τόπο…
Και είναι στο χέρι μας…