Το ξανα"ανέβασα" πριν από τρία χρόνια...
Αναρρωτιόμουν τότε αν η εξουσία είναι ... αντιποιητική...
Σήμερα το θυμήθηκα πάλι...
Φοβάμαι ότι έχω καταλήξει πια στα συμπεράσματά μου...
ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΟΣ
"Εδώ δεν μένει τίποτε άλλο παρά ο σαρκασμός.
Μες τα νερά του λιμανιού
να μελετάς την πόλη
τιτλούχους να λαθροβιούν
για ερμαφρόδιτα γυναικάρια.
Νάρκισσους να αφηνιάζουν
στους εσπερινούς περιπάτους
στρατιώτες να πεινάνε για έρωτα
και να χορταίνουν με πειθαρχίες.
Κυρίες να πίνουν τσάι, πάντα τσάι
................................................................
Μες τα νερά του λιμανιού
να μελετάς την πόλη
τιτλούχους να λαθροβιούν
για ερμαφρόδιτα γυναικάρια.
Νάρκισσους να αφηνιάζουν
στους εσπερινούς περιπάτους
στρατιώτες να πεινάνε για έρωτα
και να χορταίνουν με πειθαρχίες.
Κυρίες να πίνουν τσάι, πάντα τσάι
................................................................
Κι εσύ να κάθεσαι νωχελικά στο τραπεζάκι
με τον καφέ και τον καπνό σου
ή να μπερδεύεσαι αθόρυβα στο πλήθος
που φλυαρεί και φλυαρεί απληροφόρητο
Σε κέντρα κοσμικά ή στο σεργιάνι,
ίσως και βρεις να πεις κάποια κουβέντα
ή με πατρίκιους ή με πληβείους
για το Ηραίο μας που πνίγεται στο χώμα,
για το νησί που χάνεται
και για το Αύριο..."
Μ.Κάρλας, Σαμιακή Επιθεώρηση Ι37
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου