Είναι Πρωτομαγιά σύντροφε... αλλά...

Δεν μπορώ να το ξεπεράσω…. Και δεν θέλω….
Τριγύρω μιζέρια, γκρίνια και απογοήτευση… Όλα να μοιάζουν γκρίζα…
Και συ κάπου να ψάχνεις να ακουμπήσεις τις ελπίδες σου… Να δώσεις μορφή, έστω μια πνοή, στα όνειρά σου… Να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου ρε αδερφέ! Να ακουστεί μια φορά και η δική σου η φωνή, η δική σου αγωνία…
Και νά σου ο … φωστήρας και να σε λέει «ανυποψίαστο κορόιδο»… Να σε … προγκάει… Να σε βαφτίζει «παραδουλεύτρα του συστήματος»…
-Μη δίνεις νερό στη γριά απέναντι που αρρώστησε… Έχεις πληρώσει ΦΟΡΟΥΣ ηλίθιε, για το «Βοήθεια στο Σπίτι»…
-Μη δίνεις ένα πιάτο φαγητό στον «τρελό» του χωριού… Υπάρχει «Πρόνοια»…
-Μη δίνεις ένα ρούχο στο μετανάστη… Να φροντίσουν απ’ τη … Frontex!
-Μη νοιάζεσαι για το παιδί που μπήγει το βελόνι δίπλα σου στο πάρκο… Τι τους έχουμε τους χαρτογιακάδες του ΟΚΑΝΑ;
-Μην τρέξεις όταν πάρει φωτιά του γείτονα το σπίτι… Της Πυροσβεστικής δουλειά…
-Και γράψε στ’ «αποτέτοια» σου το κοριτσάκι που ζητάει βοήθεια… Μόνο να χτυπάνε διαδηλώσεις ξέρουνε οι «μπάτσοι»;
Είναι «φιλανθρωπίες» λέει αυτά… Φτηνοί συναισθηματισμοί… «Χριστιανικός ανθρωπισμός» και ανοησίες… Για να μην πούμε για τον «περιβόητο» εθελοντισμό «που μας πλασάρουν»
Πρέπει να καταρρεύσει το σύστημα! Και εμείς οι ανόητοι το βοηθάμε να σταθεί στα πόδια του!
Σύντροφε, αυτό δεν είναι αριστερά!! Δεν είναι τουλάχιστον η δική μου Αριστερά!!
Αυτό δεν είναι όραμα!! Αυτό είναι φρίκη!
Θυμάμαι… πριν χρόνια, ήρθε στη Σάμο, ο Πάνος ο Τζαβέλας για μια συναυλία…
Εκείνο το βράδυ είχε φωτιά στο νησί…
Ο Τζαβέλας βγήκε στη σκηνή και ζήτησε να φύγουν όλοι, να πάνε στη φωτιά…
Την ίδια ώρα, οι καφενέδες ήταν γεμάτοι χασομέρηδες που γκρίνιαζαν για την ανεπάρκεια της Δασικής…
Δεν είχα καταλάβει τότε ότι … ετοίμαζαν την επανάσταση και θύμωνα…
Ούτε το … κορόϊδο ο Τζαβέλας το κατάλαβε φαίνεται…
Αλλά… τέτοια … παραδουλεύτρα του συστήματος θα ήτανε κι ο συχωρεμένος ο ανυποψίαστος….
Ξημερώνει Πρωτομαγιά σύντροφε…
Μου φαίνεται φέτος καλύτερα να μην κατέβεις στην πορεία…
Είσαι μπερδεμένος… Χάθηκες στα τσιτάτα και τα συνθήματα και ξέχασες…
Άραξε στον … καναπέ καλύτερα…
Σκέψου μήπως δεν φταίει μοναχά το άτιμο το Σύστημα που καταφέρνει να επιβιώνει…
Σκέψου μήπως δεν φταίνε μόνο οι άλλοι που φτάσαμε ως εδώ…
Μήπως δεν φταίνε μοναχά οι «άλλοι» που δεν μας ακούνε πια…
Άστο για φέτος… Θα βγουν άλλοι στους δρόμους…
Νέα παιδιά που να μπορούμε να τους εμπιστευτούμε τα όνειρά μας…
Που δεν θα δίνουν με εξαλλοσύνες «πάτημα» να μας έχουν στη γωνία…
Που θα θέλουν ακόμα να μπορούν να σκέφτονται πριν φωνάξουν ό,τι τους προστάξει η ντουντούκα…
Που θα θυμούνται ότι το Σοσιαλισμό τον θέλουμε για τον Άνθρωπο και τον Πολιτισμό, όχι για να χτίσουμε καινούρια Τείχη, να προσκυνήσουμε καινούριες εξουσίες και να αλλάξουμε … προφίλ στη βαρβαρότητα…
Πήγαινε να μαζέψεις λουλουδάκια φέτος σύντροφε…
Μπας και μαλακώσει η ψυχή σου….
Μήπως και ξαναθυμηθείς της ζωής την ομορφιά…
Που ξέρεις… μπορεί και να ξεθολώσει το μυαλό σου…
«Σύντροφε»….