Αντιστέκονται στην ασχήμια των καιρών...
"Τρύπωσαν" σε τούτο το μπλογκάκι, "τρύπωσαν" και στην καρδιά μου...
Και ενώ σκόπευα εδώ να βγάζω τη γκρίνια και την καρμιριά μου, η Αθηνά με έβαλε να ξεφυλίσω παλιά τεύχη του "Απόπλου" και να αφεθώ λιγάκι στο όνειρο...
Οι στίχοι του Γιάννη...
Η φωτογραφία της Αθηνάς...
Από το ίδιο τεύχος του Απόπλου...
Σε άλλες σελίδες...
Τους "πάντρεψα"...
Ας μου συγχωρέσουν την αυθαιρεσία...
"Τα σπίτια που είχαμε τα πήρανε τα κύματα
παλέψαμε γι' αυτά
έμειναν αναμνήσεις στις άκρες του μυαλού
τα χρόνια που έρχονται έχουν άλλα κλειδιά στα χέρια
άλλες πόρτες ανοίγουν...."
2 σχόλια:
Είναι μια όμορφη αυθαιρεσία.
Οι στίχοι και οι εικόνες άλλωστε παντρεύονται κάποτε τόσο αρμονικά…
Να ‘σαι καλά
Ω!!!! Τι ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή? Ακόμα χαμογελάω! Χαίρομαι που άθελά μου σας έβαλα σ αυτό το ταξίδι, χαίρομαι που με βάλατε να ψάξω για τον ποιητικό ήχο του Γιάννη και να θαυμάσω τα γλυκά λόγια στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του. Ήχοι-κορδόνια-παιχνίδια-μπαλόνια , εικόνες , τόσες όμορφες εικόνες. Υπάρχει τίποτα καλύτερο από την τέχνη που σε ταξιδεύει ?
Σας ευχαριστώ για τον σημερινό αναπάντεχο περίπατο !!!
Δημοσίευση σχολίου