Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

Από το "Σαμιακό Τύπο" και τη Μαργαρίτα:


ΑΡΧΑΙΚΗ ΦΙΓΟΥΡΑ

(ελεύθερη απόδοση ποιήματος της Amy Clampitt-για την Ορνίθη)


…Ακέφαλη κείτεται στο Ανατολικό Βερολίνο-θεά δεν είναι

Μόνο μια παιδούλα, η Ορνίθη, το μικρό πουλί

βγαλμένη από τα ερείπια, όπου ήταν έξι ολάκερους αιώνες βυθισμένη…

Το πλινθίον αυτού που απρόσμενα «χρόνο μας» αποκαλούμε,

μας αποκαλύπτει το σπογκώδες εσωτερικό

των λεωφόρων με τις ολάνθιστες φιλύρες, όπου γλυκοκρυμμένη

κείτονταν-σαν σε αποστειρωμένο χειρουργικό τραπέζι

πέρα από την κλειστή τομή του τείχους

στην άδεντρη άκρη της «πλατείας Αλεξανδρείας»

όπου το πλακόστρωτο κομμάτι οδηγεί στο εσωτερικό της πεδιάδας

στα μισά του δρόμου που διέσχισε πάνω στη γήινη σφαίρα… Εκεί ξεμείναμε

πίσω από τις προοπτικές, τους παράγοντες, τη σοδειά, το προσδιορισμένο πλάτος…

πεζόδρομοι, δρομάκια διαφυγής και μαύρες άκρες

το μεταξένιο καλαμπόκι και το τριφύλι, το αρμεγμένο γάλα της ανιαρής καθημερινότητας

μας γαλουχούν με την ιδέα πως εκεί υπήρξαν κάποιοι από μας που ξεγλύστρισαν

από τα εναντίον, τα πρότερα, τα οστέινα, τα αλλότριο της γης κέντρο

που λαχτάρησαν μια γη να μην είναι μητρική, αυτή του Χέλντερλιν και του Γκαίτε:

Ηλιόφως και θλίψη, κυπαρίσσι και σταυρός μαρτυρίου

η ολοζώντανη ένδεια των γήινων αναβαθμίδων, του ψωμιού, του κρασιού και της ελιάς

η σκιά της συκιάς και της ροδιάς όπου παραπατήσαμε

περπατώντας μέσα στο λυπημένο ψιλόβροχο

στα μικροπάζαρα των ξεριζωμένων απ’ της τουρκιάς τα μέρη,

σαν να είναι εδώ, μεταξύ των χωρίς ουσία αντιφάσεων

πάνω στης φιγούρας της τις ελάχιστα σχεδιασμένες πτυχές

του χιτώνα της την απόλυτη ακινησία με το ψυχρό του χρόνου χρίσμα

που καταδεικνύει –ή έτσι τουλάχιστον μας φαίνεται- με απαράμιλλη καθαρότητα

που φτάνει ως τα έγκατα τούτου του τόπου

Τι είμαστε, τι είμαστε ταγμένοι να κάνουμε

και σε τι εξελιχθήκαμε από τότε…

Εκείνη που στέκεται εκεί, ακέφαλη

«Βαρβάρους» θα μπορούσε όλους να μας έχει αποκαλέσει…

1 σχόλιο:

Side21 είπε...

Η λύπη, η απογοήτευση,
το μίσος, η οργή η απόγνωση
λίγα απ’ τα συναισθήματα που σε περιβάλουν
στο λεγόμενο «Μουσείο της Περγάμου» !!!
παραδίπλα απ’ την κεντρική λεωφόρο
με «τας φιλύρας» “ Unter De Linden ”
«θαυμάζοντας» τα ακέφαλα και διαμελισμένα κουφάρια βιαστικά κλεμένα απ’ τα χώματα της Σάμου, της Περγάμου,
της Μιλήτου των Διδύμων και της Εφέσου ...
«πνευματικούς όμηρους» των «νεοβαρβάρων» !!!
«δεξιά» ή «αριστερά» του «τείχους»
(Έτυχε να μείνω για λίγες μέρες στην Alexanderplatz - αλλά παρόμοια κουφάρια παρατήρησα σε επίσκεψή μου
στο περιβόητο Ερμιτάζ του Λένιγκραντ -τώρα Πέτρογκραντ-
αλλά και στο Λούβρο στην πόλη της κουλτούρας} ...
Μυνήματα ανάγλυφα στους σημερινούς «πολιτισμούς»
από ανθρώπους που βαθια πιστεύανε στο «πνεύμα» ...
Επιδεικνύουν και περιφέρουν ως στους Ρωμαϊκούς Θριάμβους
Νουμίδες σκλάβους και τίγρεις και λέοντες -
αυτοί οι ισχυροί, οι «Πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι ...
κι εμείς αδιαμαρτύρητα ανεχόμαστε τη διαπόμπευσή τους !!!
Νοιώθω μέσ' απ' το μάρμαρο το βογγητό τους
και βλέπω την κατάρα τους να υλοποιείται !!!